Archivum Honkai: Star Rail

ประวัติการแชทของนักวิจัย

*หน้าจอของอุปกรณ์นี้ ได้บันทึกแชทในระหว่างการทำงานของนักวิจัยสองคนเอาไว้ก่อนที่สถานีอวกาศจะถูกโจมตี และยังคงไร้ข่าวคราวของเจ้าหน้าที่ระดับ 2 ใน Storage Zone จนกระทั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเริ่มตรวจสอบ*

เจ้าหน้าที่ระดับ 2 คนหนึ่ง: พี่ บางครั้งฉันก็ไม่อยากจะทำแล้วจริงๆ นะ

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: เจ้านั่นมาสร้างปัญหาให้อีกแล้วเหรอ? เดี๋ยวอีกสักพักฉันจะไปคุยกับเขาเอง! บางครั้งเจ้าหน้าที่ระดับสูงบางคนก็ชอบรังแกกันจริงๆ

เจ้าหน้าที่ระดับ 2 คนหนึ่ง: ไม่หรอกพี่ เรื่องนี้ใช่ว่าคุยกับคนคนเดียวแล้วจะจบหรอกนะ

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: หรือว่าพวกเขามารุมรังแกเธองั้นเหรอ? สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดในชีวิต ก็คือพฤติกรรมรวมหัวกันแบบนี้นี่แหละ! เรื่องนี้ไม่ใช่แค่การช่วยเธอเท่านั้นแล้ว แต่ยังเกี่ยวกับหลักการที่ฉันยึดมั่นด้วย!

เจ้าหน้าที่ระดับ 2 คนหนึ่ง: เฮ้อ มันก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่เรื่องนี้ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ ถ้าจัดการไม่ได้ ก็ให้ฉันไปเฝ้าประตูที่ Disposal Site ยังดีซะกว่า

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: เราสองคนก็เหมือนเป็นพี่เป็นน้องกันไม่ใช่เหรอ? ถ้าเธอมีปัญหา ฉันก็จะต้องช่วยเธอให้ได้ ไม่ว่าจะต้องเสียสละอะไรก็ตาม

เจ้าหน้าที่ระดับ 2 คนหนึ่ง: เยี่ยมเลย ฉันรู้อยู่แล้วว่าพี่แตกต่างจากเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนอื่นๆ ความจริงแล้วทุนวิจัยของฉันค่อนข้างน้อย ฉันก็เลยทำการทดลองหลายๆ อย่างไม่ได้น่ะ

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: เชื่อฉันเถอะ เจ้าหน้าที่ทุกคนที่ทำงานอยู่ใน Herta ต้องเคยเจอปัญหาแบบเธอมาก่อน ขอบอกตามตรงนะ ความจริงแล้วมีเจ้าหน้าที่หนุ่มสาวมากมายเลยล่ะ ที่ไม่สามารถก้าวผ่านอุปสรรคข้อนี้ไปได้

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: แต่ไม่ต้องห่วง เพราะฉันจะช่วยเธอทุกอย่างเท่าที่ฉันทำได้ และสิ่งที่ฉันกำลังจะบอกต่อไปนี้ก็มาจากประสบการณ์ของฉัน หวังว่ามันจะมีประโยชน์กับเธอบ้างนะ

เจ้าหน้าที่ระดับ 2 คนหนึ่ง: ว่ามาเเลยพี่ ฉันตั้งใจฟังอยู่

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: อย่างแรกเลยสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เราต้องรักษาความตั้งใจเดิมเอาไว้ให้ได้...นั่นก็คือการเป็นนักวิจัย สิ่งที่เกลียดที่สุดคือการแบ่งพรรคแบ่งพวก! ผู้ที่แสวงหาชื่อเสียงและผู้ที่แสวงหาความรู้นั้น เดิมทีก็เดินกันคนละเส้นทางอยู่แล้ว! และหัวใจหลักของเราก็คือต้องรู้จักตัวเองและโลกภายนอกให้ดี

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: อย่างที่สองก็คือเงินทุน อย่างที่เขาว่า สุราดีย่อมไม่กลัวตรอกลึก ถ้ามีความสามารถก็ไม่ต้องห่วงเรื่องเงินทุน พวกเรามาดูที่หลักการจัดสรรเงินทุนกัน: ยิ่งมีผลลัพธ์ ก็ยิ่งได้เงินทุน เพราะฉะนั้น ขอแค่เธอสร้างผลลัพธ์ออกมาได้มากพอ ก็แก้ปัญหานี้ได้แล้ว!

เจ้าหน้าที่ระดับ 2 คนหนึ่ง: อย่างนี้นี่เอง...

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: สุดท้ายคือวิธีการได้รับคะแนน เจ้าหน้าที่ระดับต้นๆ ทุกคนจะต้องผ่านจุดนี้ไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ และการเข้าร่วมโครงการที่ดูเป็นรูปเป็นร่างสักหนึ่งหรือสองโครงการ ก็เป็นหนทางที่ดีที่สุด ฉันเคยบอกแล้วว่าจะช่วยเธออย่างสุดความสามารถ แล้วฉันก็ยังมีโครงการใหญ่ที่เพิ่งผ่านการอนุมัติพอดีเลยด้วย

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: ถ้าทำวิจัยสำเร็จ เรื่องเงินทุนก็ไม่ใช่ปัญหาแล้ว แต่ช่วงนี้มีพวกที่กระหายชื่อเสียงพยายามจะแย่งตำแหน่งนักวิจัยหลักกับฉัน ฉันไม่สนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าผลการคัดเลือกตำแหน่งนี่ มันจะส่งผลต่อความคืบหน้าของโครงการ...

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: ในการโหวตสนับสนุนนักวิจัยหลัก ฉันยังตามหลังอยู่มาก แต่ถ้าตอนนี้พวกเราช่วยกันทุ่มคะแนนโหวต ก็ยังพอมีโอกาสอยู่นะ!

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: ฉันจะส่งลิงก์ไปให้เธอ มันจะจดจำ ID เจ้าหน้าที่ของเธอโดยอัตโนมัติ โดยที่เธอไม่ต้องเข้าสู่ระบบเอง

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: ยังอยู่มั้ยเนี่ย?

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: ...

เจ้าหน้าที่ระดับ 4 คนหนึ่ง: (โทรออก ปลายสายไม่มีคนรับ)