Archivum Honkai: Star Rail

เผ่าพันธุ์อายุยืนยาว I

Cleo หวังว่าคุณจะสบายดี:

ก่อนอื่นฉันขอแจ้งว่า ฉันขอสละสิทธิ์ในการเรียกร้องค่าต้นฉบับใดๆ ของบทความนี้จากนักวิชาการ Cleo ด้วยความเต็มใจ

เอาล่ะ คุณคิดซะว่านี่เป็นการพร่ำบ่นถึงความล้มเหลวของคนเลอะเลือนก็แล้วกัน ก่อนเดินทางคุณถามฉันซ้ำๆ ว่า ทำไมอายุขนาดนี้แล้วยังรับภารกิจมาที่ "Luofu" อีก ตอนนั้นฉัน... เสียใจจริงๆ ฉันจำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นพูดไปว่ายังไงบ้าง แต่ฉันคิดว่าตัวเองควรจะตอบคุณอย่างเป็นทางการสักหน่อย

ฉันรู้ว่าสถาบันส่งพวกเรามาที่นี่ เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ที่เป็นประโยชน์ ไม่ใช่มาเพื่อฟังเรื่องราวทิวทัศน์ของ Xianzhou ที่เราเอ่ยถึงในรายงานซ้ำแล้วซ้ำเล่า ส่วนประเด็นสำคัญเรื่อง "อายุยืนยาว" นั้น จนถึงทุกวันนี้ฉันก็ทำได้เพียงมองวิวทิวทัศน์ ไม่ต่างจากคนรุ่นก่อนๆ เลย

ฉันมาที่ "Luofu" ได้เกือบ 12 เดือนแล้ว... ถ้านับตามปฏิทินดวงดาวของชาว Xianzhou นี่ก็ผ่านไป 1 ปีแล้ว ฉันเข้าร่วมงาน "Grand Fair" อันคึกคักที่ Starskiff Haven โดยไม่สนใจอาการหมอนรองกระดูกเคลื่อน และได้ลองดื่ม "Mung Bean Soda" ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นมรดกทางวัฒนธรรมอย่างหนึ่งตามที่ผู้แทนแนะนำ (การที่มันถูกเรียกว่าเป็นมรดกทางวัฒนธรรมนั้น ใช่ว่าไม่มีเหตุผล ลองจินตนาการดูสิว่า เครื่องดื่มถ้วยหนึ่งต้องใช้เวลาหมักเป็นร้อยปี โอ้ว เมื่อเทียบกับอายุขัยของชาว Xianzhou แล้ว เวลาร้อยปีไม่นับว่านานเลย) หลังจากฉันไปรับการรักษา "ฝังเข็มทองคำ" ที่ Alchemy Commission มา ก็รู้สึกว่าตัวเองเด็กขึ้นราวๆ 20 ปีได้ แถมยังสามารถทนต่อการโดนตะหลิวของยายแก่ที่บ้านฟาดได้ตั้งหลายที...

หลังจากทำสิ่งที่ไร้สาระเหล่านั้นเสร็จแล้ว ฉันควรจะถามคำถามสำคัญ เหมือนอย่างที่คนก่อนๆ เคยทำล้มเหลวว่า "มีวิธีไหนที่จะทำให้ตาแก่ที่กระดูกพรุน ความจำถดถอย ผิวเหี่ยวย่นเหมือนผ้าปูที่นอนเก่าๆ อย่างฉันกลับมาเป็นหนุ่มอีกครั้ง และได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเป็นพันปี... เหมือนกับชาว Xianzhou อย่างพวกคุณได้บ้าง?"

แต่ฉันไม่ได้ถาม ใช่แล้วล่ะ Cleo ฉันไม่ได้พูดออกไปสักคำ นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงยังนั่งดื่มชาอยู่ที่นี่ พร้อมกับเขียนพร่ำบ่นไปเรื่อย

สิ่งมีชีวิตในจักรวาลที่มีสติปัญญาต่างก็อยากอ่อนเยาว์ตลอดไปกันทั้งนั้น พวกเราต้องใช้ชีวิตอย่างทนทุกข์ทรมาน ในขณะที่ใจหนึ่งก็ถามตัวเองด้วยเช่นกัน ถ้าโอกาสมาถึง พวกเราจะต้องมีชีวิตให้นานขึ้นอีกสักหน่อย

แต่ถ้าไม่อาศัยเทคโนโลยีเข้าช่วย สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาอย่างมนุษย์ดึกดำบรรพ์ส่วนใหญ่ ไม่ถึงร้อยปีก็แก่ชราและตายไปตามธรรมชาติ ยกเว้นเผ่าพันธุ์ส่วนน้อย... เผ่าพันธุ์ย่อยของมนุษย์ที่ถูกเรียกขานว่า "เผ่าพันธุ์อายุยืนยาว"

ซึ่งได้รับพรอันแสนประเสริฐจากเทพดารา (โดยทั่วไปหมายถึง Yaoshi) ทำให้มีสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาอย่างมนุษย์ดึกดำบรรพ์บางคนสามารถข้ามผ่านความตาย ก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์ธรรมดาไปได้ ทำให้พวกเขามีอายุยืนยาว และเพิ่มจำนวนขึ้นจนกลายเป็นภัย สิ่งที่น่ากังวลยิ่งกว่านั้นคือ พวกเขามีนิสัยชอบรุกราน ปล้นชิงทรัพยากรจากโลกต่างๆ ตามอำเภอใจ ไปจนถึงการดัดแปลงระบบนิเวศ คุณน่าจะรู้จักชนเผ่าเหล่านี้ดีนะ... "สาวกแห่งความเฟื่องฟู"

สถาบันแห่งปัญญามีงานวิจัยเกี่ยวกับสาวกแห่งความเฟื่องฟูอยู่ไม่น้อย (เท่าที่ฉันรู้มา มีหลายงานวิจัยเลยที่ไร้มนุษยธรรมอย่างยิ่ง แต่จะให้พูดเรื่องมนุษยธรรมกับสาวกแห่งความเฟื่องฟู... บางทีฉันคงคิดมากเกินไป) เหล่านักวิชาการมีข้อสรุปตรงกันว่า วิธียืดอายุของ "สาวกแห่งความเฟื่องฟู" นั้นมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับลักษณะทางพันธุกรรมของพวกเขา... การกลืนกินพวกเดียวกัน การถ่ายเลือดระหว่างสปีชีส์ การอยู่รวมกันเป็นฝูง การจำศีลหรือลอกคราบเพื่อซ่อมแซมร่างกาย... การที่สาวกแห่งความเฟื่องฟูส่วนใหญ่มีชีวิตนิรันดร์นั้น พวกเขากลับต้องสูญเสียสติปัญญา และมีรูปร่างเหมือนสัตว์ดุร้าย (ต่อให้เป็นเสือเขี้ยวดาบที่สามารถเดินทางไปดวงดาวต่างๆ ได้ ก็ยังไม่น่ากลัวเท่าสาวกแห่งความเฟื่องฟูด้วยซ้ำ) ต่อให้สถาบันรู้ความลับของพวกเขา ก็คงไม่สามารถนำมาค้ากำไรได้... เพราะคนรวยไม่มีทางยอมจ่ายเงินเพื่อกลายเป็นอมนุษย์ที่มีอายุยืนยาวหรอก!

สุดท้ายทางสถาบันจึงหันไปสนใจสหพันธ์ Xianzhou ซึ่งเป็นเผ่าพันธุ์อายุยืนยาวที่มีอารยธรรมมากกว่าแทน แม้จะเป็นเผ่าพันธุ์อายุยืนยาวเหมือนกัน แต่พวกเขากลับเป็นศัตรูคู่แค้นกับสาวกแห่งความเฟื่องฟู และสู้รบกันมาอย่างไม่จบไม่สิ้น ด้วยความที่สหพันธ์ Xianzhou ดูท่าจะเจรจาด้วยกันได้ ดังนั้นพวกเราก็น่าจะสามารถจ่ายเงินเพื่อซื้อความลับของการมีอายุยืนยาวได้?

ฮึ การแลกเปลี่ยนทรัพยากร การไกล่เกลี่ยทางการเมือง สงครามการค้า...เราใช้ทุกวิธีการที่ทำได้ไปจนหมดแล้ว แต่กลับได้มาแค่การแลกเปลี่ยนทางวิชาการเท่านั้น ถึงอย่างนั้นทางสถาบันก็ยังไม่ยอมแพ้ และยังคงส่งคนดวงซวยอย่างพวกเรามาที่ Xianzhou เพื่อแลกเปลี่ยนทางวิชาการอยู่เรื่อยๆ? โธ่ พวกเราขาดก็แต่ไม่มีคำว่า "สายลับ" เขียนอยู่กลางหน้าผากเท่านั้นเอง ชาว Xianzhou จะไม่รู้จุดประสงค์ของเราเชียวเหรอ? หรือว่าพวกเขาจะเผลอพูดออกมาเวลาคุยเล่นกันอยู่ริมถนน? หรือว่าเหล่าผู้เชี่ยวชาญที่ดูแลสถาบันมีแต่พวกเพี้ยนๆ หรือไง?

Cleo ขอโทษนะที่ฉันบ่นซะเยอะเลย บางทีฉันอาจจะเป็นคนเพี้ยนซะเองก็ได้ รู้ทั้งรู้ว่านี่เป็นภารกิจที่ไม่มีทางทำสำเร็จ แต่ฉันก็ยังมา เพราะฉันไม่ใช่ชายวัยกลางคนที่เคยสอนคุณอีกต่อไป... ฉันแก่แล้ว แขนขาก็ขยับไม่ได้ดั่งใจ ราวกับมีขวากหนามเหล็กงอกอยู่ในร่างกายของฉัน จนฉันต้องสาปแช่งจักรวาลทุกครั้งที่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ โธ่ ทำไมนะ ทำไม ไม่ว่าเทคโนโลยีจะก้าวหน้าแค่ไหน ก็รักษาโรคข้อต่ออักเสบไม่ได้สักที? ฉันรู้สึกเสียใจจริงๆ ที่ปฏิเสธแผนประกันสุขภาพไซเบอร์ที่องค์กรเสนอมา ตอนนั้นฉันอวดดีเกินไป เอาแต่คิดว่าตัวเองไม่มีวันแก่หรอก

แต่ฉันคิดผิด และได้แต่หวังว่าจะค้นพบอะไรใหม่ๆ ก่อนที่ฉันจะตาย

อาจารย์ของคุณ Todd Riordan