ในช่วงแรกที่ฉันมาทำงานเป็นนักวิจัย แรงผลักดันในการวิจัยที่ยากจะต้านทานของฉันมีแหล่งที่มาสำคัญหลายทาง ทั้งมาจากความอยากรู้อยากเห็นโดยกำเนิด มุมมองด้านความยุติธรรมอันเรียบง่ายที่ไม่แปดเปื้อนความเป็นจริง และความเจ็บปวดของการไร้อำนาจ เมื่อเผชิญหน้ากับวัยเยาว์และบ้านเกิดที่หายไปของตน
อารมณ์ที่ซับซ้อนเหล่านี้ ผลักดันให้ฉันต้องเขียนหนังสือมากมายเกี่ยวกับความยุติธรรมของกาแล็กซี ประวัติศาสตร์ดวงดาว และฝักฝ่ายที่ชั่วร้ายต่างๆ ซึ่งฉันก็ได้กล่าวถึงระเบียบอันวุ่นวายและอนาคตของจักรวาลเอาไว้ในหนังสือด้วย ช่วงหนึ่งฉันเคยคิดว่าอดีต ปัจจุบัน และอนาคตของจักรวาลล้วนอยู่ในมือ จนกระทั่ง...เรื่องนั้นเกิดขึ้นมา มันทำให้ฉันรู้ว่าสุดท้ายฉันก็เป็นแค่นักวิจัยคนหนึ่ง ความจริงแผ่อยู่ตรงหน้า ฉันไม่อาจหยุดยั้งผู้แข็งแกร่งที่มองว่าชีวิตมนุษย์เป็นเพียงต้นไม้ใบหญ้า และไม่อาจช่วยเหลือผู้อ่อนแอที่หายลับไปกับสายลมได้เลย
ดังนั้นในช่วงหลังของการเป็นนักวิจัย ฉันจึงไม่พูดถึงเรื่องความยุติธรรมอีก ความยุติธรรมคำนี้ สำหรับคนไร้พลังอำนาจแล้ว มันเป็นคำที่สวยหรูเกินไป
การทดลองนี้จะพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้ใครเดือนร้อนให้มากที่สุด... ฉันรู้ดีว่ามันไม่เข้าท่าเลย ดังนั้นจึงขอสารภาพ ณ ตรงนี้... การทดลองนี้ป็นเพียงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่มาพร้อมกับจุดเปลี่ยนทางความคิดครั้งที่สาม ที่ฉันจะไม่ครุ่นคิดถึงความยุติธรรมอีกต่อไป และเป็นเพียงการเติมเต็มคำอธิษฐานเล็กๆ น้อยๆ ของฉันให้เป็นจริงเท่านั้น