Archivum Honkai: Star Rail

ไดอารี่เก่า

วันนี้คุณ Stefan ก็มาคุยกับฉันอีกแล้ว ฉันมีความสุขมากเลย

เมื่อประมาณครึ่งปีก่อน คุณ Stefan ได้มาที่บ้านของเราเป็นครั้งแรก ตอนแรกฉันคิดว่าเขาคงเหมือนพวกผู้ใหญ่ที่เรียกตัวเองว่า "ผู้สร้างเมือง" และมาที่นี่เพื่อเจอหน้าพี่สาวเท่านั้น แต่เขาแตกต่างจากผู้ใหญ่คนอื่นๆ เขาไม่ได้มองฉันเป็นอากาศธาตุ เขายิ้มให้ฉันตลอด และยังให้ลูกอมมาเยอะแยะเลย เขาถามคำถามบางอย่างกับฉันด้วย ตอนนั้นฉันตื่นเต้นมากจนไม่รู้จะตอบคำถามยังไง แต่เขาก็ไม่โกรธ แถมยังชมว่าฉันเป็นเด็กเงียบๆ เรียบร้อยอีกด้วย

ฉันเริ่มเขียนไดอารี่ก็เพราะคุณ Stefan นี่แหละ เขาบอกว่า การเขียนไดอารี่เป็นนิสัยดีๆ ที่หญิงสาวควรรักษาไว้ และเขายังบอกอีกว่า การเขียนไดอารี่เป็นเรื่องโดดเดี่ยว แต่ถ้าฉันไม่อยากรู้สึกโดดเดี่ยว ก็มาอ่านไดอารี่ให้เขาฟังได้

บอกตามตรงนะ การเขียนไดอารี่เป็นเรื่องยากมากจริงๆ เพราะรอบตัวฉันก็ไม่ได้มีเรื่องน่าสนุกอะไรเลย... แต่ฉันไม่อ่านประโยคนี้ให้คุณ Stefan ฟังหรอก เพราะเดี๋ยวเขาจะเสียใจ แบบว่าฉันไม่อยากให้เขาเสียใจน่ะ ถ้าฉันเป็นพี่สาวก็คงดีสิ พี่สาวน่ะ เข้าใจและก็ทำเป็นทุกอย่างเลย เธอมักจะมาเล่าเรื่องสนุกๆ และพูดถึงคนน่าสนใจที่เธอพบเจอให้ฉันฟังบ่อยๆ ด้วยล่ะ

หลังๆ มานี้ ฉันถึงสังเกตเห็นว่า สิ่งที่ฉันเขียนในไดอารี่ส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับคุณ Stefan ทั้งนั้นเลย บ้างก็เขียนถึงเรื่องที่เคยคุยกับเขา บ้างก็จดบันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้จากเขา และบ้างก็เขียนแต่ความรู้สึกตอนรอให้เขามาหาอีกครั้ง

วันนี้คุณ Stefan คุยกับฉันเยอะแยะเลยล่ะ แต่ส่วนใหญ่เขาจะพยายามปลอบฉันซะมากกว่า เพราะฉันได้ยินข่าวมาจากเด็กคนอื่นว่า ผู้ใหญ่พวกนั้นจะพาตัวพี่สาวไปยังที่ที่ไกลแสนไกล และฉันอาจไม่ได้พบกับเธออีก ฉันกลัวมากเลย เพราะพี่สาวคอยดูแลและปกป้องฉันมาตลอด ถ้าพี่สาวไม่อยู่แล้ว ฉันอาจจะได้รับบาดเจ็บ หรืออาจจะโดดเดี่ยวกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้

คุณ Stefan บอกว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอก เขาบอกว่า "Cyrille เก่งไม่แพ้พี่สาวเลยนะ" และยังบอกอีกว่า "Cyrille ก็มีชีวิตที่แสนสมบูรณ์แบบได้เหมือนกัน" ฉันรู้ว่าเขาพูดแบบนั้นเพราะต้องการปลอบใจฉัน แต่ฉันก็ยังรู้สึกอบอุ่นที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้นอยู่ดี

คุณ Stefan มอบหินสีน้ำเงินไว้ให้ฉันก่อนจากไป หินก้อนนั้นมีขนาดเล็กมาก แต่ก็สวยและแวววาวมากเลยล่ะ มันเป็นของที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลย คุณ Stefan บอกว่า นี่เป็นของขวัญแทนคำสัญญาระหว่างฉันกับเขา ที่แสดงว่าเขาจะพาฉันออกจากบ้านเล็กๆ หลังนี้ และไปใช้ชีวิตในที่ที่กว้างขึ้น สะดวกสบายขึ้น ไม่มีการผูกมัด และแสนจะอิสระ

ฉันเชื่อคุณ Stefan เขาเป็นผู้ใหญ่ที่รักษาคำพูดและแตกต่างจากคนอื่นๆ ไดอารี่ของวันนี้ยาวมาก ยาวกว่าที่เขียนเมื่อสัปดาห์ก่อนรวมกันซะอีก เขียนเยอะซะจนฉันเองก็เหนื่อยเหมือนกัน นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันต้องเข้านอนแล้วล่ะ วันนี้พี่สาวก็ไม่กลับบ้าน ในบ้านเลยมีฉันคนเดียว ดังนั้นฉันต้องเข้านอนพร้อมกับของขวัญที่คุณ Stefan มอบให้ พอทำแบบนี้แล้วฉันจะได้ไม่กลัวความมืดไงล่ะ