Archivum Honkai: Star Rail

โคมไฟเหมืองที่หายไป

...

ในขณะที่ Carbine และ Pava กำลังแอบฟังกลุ่มคนที่รวมตัวคุยกันอย่างลับๆ ก็มีมือคู่ใหญ่ยกตัวของทั้งสองคนขึ้น ขาของ Carbine ห้อยอยู่กลางอากาศจนเขาตกใจ ส่วนอีกด้านหนึ่ง Pava ก็เขย่าตัวเขา พลางเตะไปที่ร่างของคนงานเหมือง และตั้งใจจะวิ่งหนี ตอนนี้เองที่พวกเขามองเห็นคนงานเหมืองร่างโตท่าทางขึงขัง ผู้มีร่างกายใหญ่ยักษ์ราวกับภูเขาลูกหนึ่ง

"เจ้าเด็กตัวแสบมาทำอะไรกันที่นี่?" คนงานเหมืองร่างกำยำหายใจหอบ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจที่ถูก Pava เตะ "พื้นที่ทำเหมืองอันตรายมากนะ พวกเธอควรกลับบ้านไปซะ อย่ามาเดินยุ่มย่ามที่นี่"

"เฮ้ เจ้าเด็กสองคนทางนั้นน่ะ จำที่ฉันเคยเตือนได้มั้ยว่าอย่าแตกกลุ่มน่ะ?" Becky สวมหมวกนิรภัย ใส่ชุดและสวมถุงมือของคนงานเหมือง ดูคล้ายกับคนงานเหมืองตัวเล็กๆ มากเลยทีเดียว "ลูกพี่ ขอตัวเด็กสองคนนี้ให้ฉันได้มั้ย? เดี๋ยวฉันจะพาพวกเขาไปเอง"

เจ้าตัวตุ่นน้อยสองคนเข้าใจความหมายของ Becky ทันที: "พี่สาว พวกเราหลงทางมา ช่วยพาพวกเรากลับบ้านทีเถอะนะ"

ถึงแม้คนงานเหมืองตัวโตจะสงสัยอยู่บ้างเล็กน้อย เพราะเขาไม่เคยเห็นคนขุดแร่ตัวเล็กเท่านี้มาก่อน แต่โชคดีที่เขาไม่ได้สังเกตเรื่องนี้อย่างถี่ถ้วนเท่าไหร่ "ดูแลคนของตัวเองให้ดีด้วยล่ะ พื้นที่เหมืองนี่อันตรายมากนะ" พอพูดจบคนงานเหมืองตัวโตก็หยิบจอบที่หนักกว่า Pava ขึ้นมาแล้วหันหลังเดินจากไป

"เห็นมั้ยล่ะ พอถึงช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานทีไร ก็ต้องพึ่งพาฉันอยู่ดี" Becky ประคองหมวกนิรภัยที่อยู่บนหัวด้วยความภูมิใจ "ว่าแต่เมื่อกี้พวกเธอสองคนแอบฟังอะไรกันอยู่เหรอ?"

Pava กำลังจะชี้ไปยังตำแหน่งของกลุ่มคนเหล่านั้น แต่กลับพบว่าตรงนั้นว่างเปล่า เหลือเพียงประตูที่แสนเยือกเย็นเท่านั้น

"ฉันจำได้ว่าพวกเขาพูดกันว่า: ให้ทุกสิ่งกลับคืนสู่ที่ของมัน และให้หมู่ดาวกลับคืนสู่ท้องฟ้า..." Carbine คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองไปที่ตาข่ายเหล็กป้องกันที่อยู่ด้านข้าง "อย่างนี้นี่เอง!"

ดูเหมือน Carbine จะไขความลับได้แล้ว

...ผู้อ่านที่รักทุกท่าน คุณว่าเขาควรจะทำยังไงดี?

คำใบ้ของตัวตุ่น:
ลองมองไปที่โคมไฟเหมืองรอบๆ แล้วคุณจะพบกับคำตอบ