ถึง คุณ Carefree:
ไม่นึกเลยว่าคุณจะตอบจดหมายกลับมาหลังจากผ่านมาหลายพันปี มันทำให้ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจเหลือเกิน
คุณคงไม่รู้ว่า จดหมายขอคำปรึกษาที่คุณตอบกลับมานั้น คุณปู่เป็นคนเขียนส่งไป ตอนนั้นคุณปู่ตกที่นั่งลำบาก และร้อนใจมาก เลยอยากขอคำแนะนำจากคุณเพื่อหาทางออก แต่กลับไม่ได้รับจดหมายตอบกลับสักที สุดท้ายคุณปู่ไม่สามารถทนต่อความทุกข์ใจได้จนเกิดอาการ Mara-Struck และจากพวกเราไป ผ่านมาจนถึงตอนนี้ พวกเราได้ใช้หนี้เก่าของท่านจนครบหมดแล้ว นับว่าไม่เสียชื่อตระกูลของเราแล้วล่ะ
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากวันนั้นก็ผ่านมาเกือบสามพันปีแล้ว ตอนนั้นสภาพจิตใจของคุณปู่เป็นอย่างไร แล้วทำไมท่านถึงมีสภาพย่ำแย่แบบนั้นได้ พวกเราไม่กล้าคิดถึงมันอีกแล้ว... ตอนนี้พอได้รับจดหมายจากคุณ กลับรู้สึกว่าคุณแตกต่างจากเมื่อสามพันปีก่อนมากเหลือเกิน ช่างน่าเสียดายจริงๆ แต่พอคิดๆ ดูแล้ว คงเป็นเพราะทุกคนในโลกแห่งนี้คงแบกรับความทุกข์ทรมานของอายุขัยอันไร้ที่สิ้นสุดไม่ไหวแล้วละมั้ง
ฉันรีบตอบกลับ เลยยังมีคำพูดอีกมากมายที่บอกเล่าได้ไม่หมด แต่ยังไงก็ขอให้คุณรักษาตัวด้วยนะ