Xin-41 Homeward Cloud Messaging

ที่มาของจดหมาย: ดาว Xin-41
ประเภทจดหมาย: ครอบครัว
ผลการตรวจสอบ: ผ่าน ไม่มีไวรัสมีม
ผู้ตรวจสอบ: Elizabeth Watson
ส่งถึง: แผนกนิเวศวิทยากาแล็กซี - เจ้าหน้าที่พื้นฐาน - Eikura Shuu

***ปิด ผนึก***

ถึง Shuu:

พ่อกับแม่ดีใจมากที่ได้รับจดหมายฉบับที่สามของลูก พ่อเขาดีใจถึงขั้นจุด "Harmonious Joy" ที่เก็บไว้ตั้งหลายปีเพื่อฉลองเลยนะ แม่ก็หยุดเขาไม่ได้ ลูกก็รู้ดี ตั้งแต่ชาว Slinkan ประกาศห้ามใช้เครื่องเทศแต่ฝ่ายเดียว ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดก็ถูกกำจัดออกไปจากชีวิตเราจนหมด พ่อของลูกก็ยังจะฉลอง แม้จะเสี่ยงโดนจับและถูกลงโทษทางร่างกาย เขาก็ยังจะอ่านจดหมายให้ชาวเมืองฟังตั้งรอบหนึ่งด้วยนะ ลูงเองก็คงจะเข้าใจดี เขาไม่ได้ตั้งใจจะเปิดเผยเรื่องส่วนตัวของครอบครัวเรา แต่เป็นเพราะเขาภาคภูมิใจในตัวลูกคนนี้มากๆ ต่างหากล่ะ

คืนนั้น ทุกคนมารวมตัวกันเพื่ออ่านจดหมายของลูก "วัตถุหายาก" ในสถานีอวกาศที่ลูกพูดถึงน่ะ ที่นี่เราไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย แล้วก็คำอธิบายเกี่ยวกับ "เจ้าหน้าที่" ที่ร่วมงานกับลูกนั่นอีก ฮ่าๆ สำหรับพวกเราที่อยู่ใน Xin-41 มาตลอดชีวิต พวกเขาดูเป็นอัจฉริยะมากกว่าชาว Slinkan อีก แต่ว่าดูจากจดหมายของลูกแล้ว ชาว Slinkan ไม่ใช่ตัวแทนของความจริงและไม่ใช่ผู้ครองจักรวาล นี่หมายความว่า พวกเขาไม่อาจนำพาอารยธรรมของเราไปสู่จุดสูงสุดได้เหรอ? บนตัวของชาว Slinkan มีอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่าอยู่จริงๆ เหรอ? พูดตามตรงนะ นี่มันเกินกว่าที่แม่จินตนาการแล้วล่ะ แม่พยายามค้นหาบันทึกประวัติศาสตร์ช่วงก่อนที่ชาว Slinkan จะมาเยือนในกองหนังสือฝุ่นเขรอะ แต่พ่อของลูกก็มาห้ามไว้ พ่อเขาบอกว่าแม่ว่างเกินไป ถึงได้มาทำเรื่องเสี่ยงๆ อย่างการอ่านหนังสือต้องห้ามพวกนี้ ตอนแรกแม่ว่าจะเอาคำพูดของลูกมาค้าน แต่เขาบอกว่า ถ้ามีเวลาว่างขนาดนั้น ก็ไปเก็บใบเครื่องเทศมาสักตะกร้าเถอะ จะได้มีเงินส่งของให้ลูกมากหน่อย พอมาคิดๆ ดูแล้ว แม่ว่าพ่อเขาก็พูดถูก เรื่องบนกระดาษพวกนั้น ก็ให้คนหนุ่มสาวอย่างพวกลูกจัดการน่ะดีแล้ว อ้อ ยังมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ตื่นเต้นกับการอ่านจดหมายของลูกมากๆ ด้วยล่ะ เขาชื่อ Milo เคยเรียนที่เดียวกันกับลูกด้วยนะ

ขอคิดดูหน่อย... ตอนนั้นเขายืนอยู่บนเก้าอี้ และพูดว่าลูกเป็นผู้นำความรู้ใหม่มาสู่ทุกคน บอกว่าลูกเป็น "ผู้ถือคบเพลิง" อะไรสักอย่าง พูดจบเขาก็รีบร้อนจากไปเลย จนถึงตอนที่แม่เขียนจดหมายอยู่นี่ เขาก็หายตัวไปได้ 22 วันแล้ว และวันนี้ ตอนเช้าตรู่ที่มีหมอกหนา เราก็พบกับร่างของเขา ช่วงนี้ยามเช้าของ Xin-41 มักจะมีหมอกมาก แม่คิดว่าเป็นเพราะชาว Slinkan เผาเครื่องเทศเพิ่ม พวกเขาเหมือนกำลังเฉลิมฉลองเทศกาล หรือไม่ก็ต้อนรับบุคคลสำคัญอะไรสักอย่าง เพราะมียานอวกาศขนาดเล็กสัญจรไปมาในเขตที่อยู่อาศัยของ Slinkan บ่อยๆ แม่พูดนอกเรื่องแล้ว กลับมาที่เรื่อง Milo ก่อน เขาถูกพบบนพื้นที่รกร้างห่างจากเขตที่อยู่ Slinkan ไปร้อยเมตร ดวงตา ปาก หู และช่องท้องเต็มไปด้วยเครื่องเทศกับพวกหญ้าแห้งที่ใช้แล้ว ชาวเมืองต่างบอกว่า นี่คือคำเตือนจาก Slinkan ทุกคนช่วยกันฝังร่าง Milo ไว้บนเนินเขาเล็กๆ ข้างๆ ดอกไลแลคสีเหลืองที่บานสะพรั่ง มีหลายคนที่ร้องไห้ รวมถึงพ่อของลูกด้วย พวกเขาบ่นว่าเป็นเพราะควันไฟที่หนาแน่นจนแสบตา แถมยังพูดกันว่าการชอบทำตัวเป็นฮีโร่ของ Milo ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย หรือถ้ามีความเห็นอะไรก็ควรจะมาปรึกษากับทุกคนก่อน แล้วเขายังบอกอีกว่า Milo น่ะปากแข็งเหมือนกับคีมคีบถ่าน ถึงตายก็ยังไม่ยอมปริปาก ลูกวางใจได้ หลังจากนี้ แม่จะไม่ให้พ่อเขาแพร่งพรายจดหมายของลูกตามใจชอบอีก

แม่ยังนึกขึ้นได้อีกเรื่องหนึ่งที่ทุกคนสงสัยกัน "Herta" ไม่ใช่ที่ทำงานของลูกเหรอ? แล้ว "คุณ Herta" คืออะไร เป็นบุคคลหรือเปล่า? ฟังจากคำอธิบายของลูกแล้วเหมือนกับชาว Slinkan เลยนะ ทั้งฉลาด ร่ำรวย เย็นชา และบ้าคลั่งนิดหน่อย ลูกรับมือกับชาว Slinkan ใน Xin-41 มาสิบกว่าปี ไม่แปลกที่จะได้รับคำชมจากเขา แน่นอนว่าแม่ไม่ได้จะดูถูกงานของลูกนะ แม่เชื่อว่าการที่ลูกได้ที่หนึ่งในการประเมินคะแนน จะต้องมาจากความพยายามอย่างหนักแน่ๆ คุณสมบัติอย่างนี้พิสูจน์ได้จากตอนที่สอบผ่านและได้รับตั๋วเดินทางไป "Herta" ครั้งนั้นแล้ว แล้วก็ Master Capote ที่พูดถึงน่ะ เขาดีกับลูกมากเลย แสดงให้เห็นว่าในกาแล็กซีนี้ยังมีคนดีๆ อยู่ ไม่อย่างนั้นจะมีเรื่องราวของ "Galaxy Ranger" อยู่ทุกที่ได้ยังไง อย่างที่ลูกบอก ตอนนี้ลูกเป็น "ดาราดัง" ของสถานีอวกาศแล้ว จะต้องรู้จักเก็บงำประกายตัวเองบ้าง อย่าหาว่าแม่จู้จี้เลยนะ แม่ไม่อยากให้ลูกเหลิงไปตั้งแต่ยังอายุน้อย ไม่มีใครรู้จักลูกดีไปกว่าแม่หรอก

สิ่งที่แม่จะเตือนก็มีเท่านี้แหละ ช่วงหลายวันมานี้ แม่มักจะฝันถึงลูกบ่อยๆ ว่าลูกกำลังขังตัวเองอยู่ในห้องมืดคนเดียว รู้สึกใจคอไม่ดีเลย เป็นไปได้ไหมว่าแม่แก่แล้ว เลยคิดฟุ้งซ่าน ทำให้เก็บเอาไปฝันอะไรเยอะแยะ ช่วยไม่ได้นี่นา แม่กังวลอยู่ตลอดแหละ ว่าลูกทำงานที่นั่นเป็นยังไงบ้าง กินอิ่มไหม จะผอมลงหรือเปล่า หนาวมั้ย แล้วก็คำถามอื่นอีกเยอะเลย ครั้งก่อนแม่ให้ยานขนส่งนำกางเกงขนสัตว์ที่ถักตั้งสามเดือนส่งไปให้ แต่ถูกสถานีอวกาศตีกลับ บอกว่า... คนที่นั่นสวมชุดยูนิฟอร์มป้องกัน ใช้ของที่มีขนหยาบๆ แบบนี้ไม่ได้ พ่อของลูกโกรธมากเลย แล้วก็โยนกางเกงขนสัตว์ไว้ในบ้านหลังเล็กๆ ที่ซื้อมาใหม่ไว้ให้ลูก เราใช้เงินที่เก็บสะสมจากการขายเครื่องเทศซื้อมาน่ะ อย่าหาว่าฟุ่มเฟือยเลย มีชาว Slinkan ปกครองอยู่ เราก็ไม่มีช่องทางหาความสุขมากนักหรอก พวกเราหวังว่าลูกจะกลับมาสร้างครอบครัวที่นี่ได้ในเร็ววัน แต่ถ้าลูกไม่ได้คิดจะอาศัยอยู่ที่ Xin-41 นั่นก็เป็นอีกเรื่อง แต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นเรื่องที่เกินกว่าที่พ่อกับแม่คิดเอาไว้

Shuu แม่ขอให้ลูกสุขภาพร่างกายแข็งแรง มีความสุข และกลับบ้านมาอยู่พร้อมหน้ากันเร็วๆ นะ

***ปิด ผนึก***